Αξεσουάρ Γαστρεντερολογίας Βελόνα Έγχυσης Ενδοσκοπικής Σκληροθεραπείας

(α) Υποβλεννογόνια ένεση, (β) διέλευση λαβίδας σύλληψης μέσω του ανοιχτού βρόχου πολυπεκτομής, (γ) σύσφιξη του βρόχου στη βάση της βλάβης και (δ) ολοκλήρωση της εκτομής του βρόχου.
Μια βελόνα σκληροθεραπείας χρησιμοποιείται για την έγχυση υγρού στον υποβλεννογόνιο χώρο για την ανύψωση της βλάβης μακριά από τον υποκείμενο μυϊκό χιτώνα και τη δημιουργία ενός λιγότερο επίπεδου στόχου για εκτομή. Η ένεση γίνεται συχνά με φυσιολογικό ορό, αλλά έχουν χρησιμοποιηθεί και άλλα διαλύματα για την επίτευξη μεγαλύτερης διάρκειας διατήρησης της κύστης, συμπεριλαμβανομένου του υπέρτονου φυσιολογικού ορού (3,75% NaCl), της δεξτρόζης 20% ή του υαλουρονικού νατρίου [2]. Στο έγχυμα προστίθεται συχνά ινδιγοκαρμίνη (0,004%) ή μπλε του μεθυλενίου για τη χρώση του υποβλεννογόνιου χιτώνα και παρέχει καλύτερη αξιολόγηση του βάθους της εκτομής. Η υποβλεννογόνια ένεση μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να προσδιοριστεί εάν μια βλάβη είναι κατάλληλη για ενδοσκοπική εκτομή. Η έλλειψη ανύψωσης κατά την ένεση υποδηλώνει προσκόλληση στον μυϊκό χιτώνα και αποτελεί σχετική αντένδειξη για την πραγματοποίηση ηλεκτρομαγνητικής μαγνητικής τομογραφίας (EMR). Μετά τη δημιουργία της υποβλεννογόνιας ανύψωσης, η βλάβη συλλαμβάνεται με λαβίδα δοντιού αρουραίου που έχει διέλθει από ανοιχτό βρόχο πολυπεκτομής. Η λαβίδα ανυψώνει τη βλάβη και ο βρόχος ωθείται προς τα κάτω γύρω από τη βάση του και ακολουθεί η εκτομή. Αυτή η τεχνική «reach-through» απαιτεί ενδοσκόπιο διπλού αυλού, το οποίο μπορεί να είναι δυσκίνητο στη χρήση στον οισοφάγο. Ως αποτέλεσμα, οι τεχνικές lift-and-cut χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά για οισοφαγικές αλλοιώσεις.