Ενδοσκοπική θεραπεία υποβλεννογόνων όγκων του πεπτικού συστήματος: 3 κύρια σημεία συνοψίζονται σε ένα άρθρο

Οι υποβλεννογόνιοι όγκοι (SMT) της γαστρεντερικής οδού είναι αυξημένες βλάβες που προέρχονται από τον μυϊκό βλεννογόνο, τον υποβλεννογόνιο ή τον muscularis propria, και μπορεί επίσης να είναι εξωαυλικές αλλοιώσεις.Με την ανάπτυξη της ιατρικής τεχνολογίας, οι παραδοσιακές χειρουργικές θεραπευτικές επιλογές έχουν εισέλθει σταδιακά στην εποχή της ελάχιστα επεμβατικής θεραπείας, όπως λ.απαροσκοπική χειρουργική και ρομποτική χειρουργική.Ωστόσο, στην κλινική πράξη, μπορεί να διαπιστωθεί ότι η «χειρουργική» δεν είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς.Τα τελευταία χρόνια, η αξία της ενδοσκοπικής θεραπείας έχει λάβει σταδιακά προσοχή.Κυκλοφόρησε η τελευταία έκδοση της συναίνεσης των Κινέζων ειδικών για την ενδοσκοπική διάγνωση και θεραπεία του SMT.Αυτό το άρθρο θα μάθει εν συντομία τις σχετικές γνώσεις.

1.SMT επιδημικός χαρακτήραςριστικές

(1) Η συχνότητα εμφάνισης ΣΜΤο T είναι ανομοιόμορφο σε διάφορα μέρη του πεπτικού σωλήνα και το στομάχι είναι η πιο κοινή θέση για SMT.

Η συχνότητα των διαφόρωνΤα μέρη του πεπτικού σωλήνα είναι ανώμαλα, με το ανώτερο πεπτικό να είναι πιο κοινό.Από αυτά, τα 2/3 εμφανίζονται στο στομάχι, ακολουθούμενα από τον οισοφάγο, το δωδεκαδάκτυλο και το κόλον.

(2)Η ιστοπαθολογικήΟι τύποι SMT είναι πολύπλοκοι, αλλά οι περισσότεροι SMT είναι καλοήθεις βλάβες και μόνο μερικές είναι κακοήθεις.

Η Α.ΣΜΤ περιλαμβάνει την αρΝ-νεοπλασματικές βλάβες όπως έκτοπος παγκρεατικός ιστός και νεοπλασματικές βλάβες.

Β. Μεταξύ της νεοπλασματικής βλάβηςs, γαστρεντερικά λειομυώματα, λιπώματα, αδενώματα βρουκελλών, όγκοι κοκκιώδους κυττάρου, σβαννώματα και όγκοι γλωττίδων είναι ως επί το πλείστον καλοήθεις και λιγότερο από το 15% μπορεί να εμφανιστεί ως ιστός Μάθε το κακό.

Γ.Γαστρεντερικό στρώμαΟι όγκοι l (GIST) και οι νευροενδοκρινείς όγκοι (NET) στο SMT είναι όγκοι με ορισμένες κακοήθεις δυνατότητες, αλλά αυτό εξαρτάται από το μέγεθος, τη θέση και τον τύπο τους.

Δ. Η τοποθεσία του SMT σχετίζεταιστην παθολογική ταξινόμηση: α.Τα λειομυώματα είναι ένας κοινός παθολογικός τύπος SMT στον οισοφάγο, αντιπροσωπεύοντας το 60% έως 80% των SMTs του οισοφάγου και είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν στο μεσαίο και κατώτερο τμήμα του οισοφάγου.β.Οι παθολογικοί τύποι του γαστρικού ΣΜΤ είναι σχετικά σύνθετοι, με GIST, λειομυοma και το έκτοπο πάγκρεας είναι τα πιο κοινά.Μεταξύ του γαστρικού SMT, το GIST εντοπίζεται συχνότερα στον βυθό και το σώμα του στομάχου, το λειομύωμα εντοπίζεται συνήθως στην καρδιά και στο άνω μέρος του σώματος και το έκτοπο πάγκρεας και το έκτοπο πάγκρεας είναι πιο κοινά.Τα λιπώματα είναι πιο συχνά στο γαστρικό άντρο.ντο.Τα λιπώματα και οι κύστεις είναι πιο κοινά στα κατερχόμενα και βολβώδη μέρη του δωδεκαδακτύλου.ρε.Στο SMT του κατώτερου γαστρεντερικού σωλήνα, τα λιπώματα κυριαρχούν στο κόλον, ενώ τα NET στο ορθό.

(3)Χρησιμοποιήστε CT και MRI για να βαθμολογήσετε, να θεραπεύσετε και να αξιολογήσετε τους όγκους.Για SMT που υπάρχουν υπόνοιες ότι είναι δυνητικά κακοήθεις ή έχουν μεγάλους όγκους (μακρδιάμετρος > 2 cm), συνιστώνται CT και MRI.

Άλλες μέθοδοι απεικόνισης, συμπεριλαμβανομένης της αξονικής τομογραφίας και της μαγνητικής τομογραφίας, έχουν επίσης μεγάλη σημασία για τη διάγνωση του SMT.Μπορούν να εμφανίσουν άμεσα τη θέση εμφάνισης του όγκου, το μοτίβο ανάπτυξης, το μέγεθος της βλάβης, το σχήμα, την παρουσία ή απουσία λοβώσεως, την πυκνότητα, την ομοιογένεια, τον βαθμό ενίσχυσης και το οριακό περίγραμμα κ.λπ., και μπορούν να βρουν εάν και τον βαθμό παχύΤο πιο σημαντικό, αυτές οι απεικονιστικές εξετάσεις μπορούν να ανιχνεύσουν εάν υπάρχει εισβολή σε παρακείμενες δομές της βλάβης και εάν υπάρχει μετάσταση στο περιβάλλον περιτόναιο, στους λεμφαδένες και σε άλλα όργανα.Αποτελούν την κύρια μέθοδο για την κλινική βαθμολόγηση, τη θεραπεία και την εκτίμηση της πρόγνωσης των όγκων.

(4) Η δειγματοληψία ιστού δεν είναι επαναληπτικήδιορθώθηκε για καλοήθεις SMT που μπορούν να διαγνωστούν με συμβατική ενδοσκόπηση σε συνδυασμό με EUS, όπως λιπώματα, κύστεις και έκτοπο πάγκρεας.

Για βλάβες για τις οποίες υπάρχει υποψία ότι είναι κακοήθεις ή όταν η συμβατική ενδοσκόπηση σε συνδυασμό με EUS δεν μπορεί να αξιολογήσει τις καλοήθεις ή κακοήθεις βλάβες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η καθοδηγούμενη από EUS αναρρόφηση/βιοψία με λεπτή βελόνα (ενδοσκοπική υπερηχογράφημα καθοδηγούμενη fine nαναρρόφηση/βιοψία βλεννογόνου, EUS-FNA/FNB), βιοψία τομής βλεννογόνου (βιοψία υποβοηθούμενη από τομή βλεννογόνου, MIAB) κ.λπ. πραγματοποιήστε δειγματοληψία βιοψίας για προεγχειρητική παθολογική αξιολόγηση.Λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς του EUS-FNA και τον επακόλουθο αντίκτυπο στην ενδοσκοπική εκτομή, για όσους πληρούν τις προϋποθέσεις για ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση, με την προϋπόθεση ότι ο όγκος μπορεί να εκτομηθεί πλήρως, οι μονάδες με τεχνολογία ώριμης ενδοσκοπικής θεραπείας μπορούν να αντιμετωπιστούν από έμπειρους Ο ενδοσκόπος πραγματοποιεί απευθείας ενδοσκοπική εκτομή χωρίς να λάβει προεγχειρητική παθολογική διάγνωση.

Οποιαδήποτε μέθοδος λήψης παθολογικών δειγμάτων πριν από την επέμβαση είναι επεμβατική και θα βλάψει τον βλεννογόνο ή θα προκαλέσει προσκόλληση στον υποβλεννογόνιο ιστό, αυξάνοντας έτσι τη δυσκολία της χειρουργικής επέμβασης και πιθανώς αυξάνοντας τους κινδύνους αιμορραγίας, perfoκαι τη διάδοση του όγκου.Επομένως, η προεγχειρητική βιοψία δεν είναι απαραίτητα απαραίτητη.Απαραίτητο, ειδικά για SMT που μπορούν να διαγνωστούν με συμβατική ενδοσκόπηση σε συνδυασμό με EUS, όπως λιπώματα, κύστεις και έκτοπο πάγκρεας, δεν απαιτείται δειγματοληψία ιστού.

2.Ενδοσκοπική θεραπεία SMTnt

(1)Αρχές θεραπείας

Βλάβες που δεν έχουν λεμφαδενική μετάσταση ή πολύ χαμηλό κίνδυνο λεμφαδενικής μετάστασης, μπορούν να εκτομηθούν πλήρως με χρήση ενδοσκοπικών τεχνικών και έχουν χαμηλό κίνδυνο υπολειμματικής και υποτροπής, είναι κατάλληλες για ενδοσκοπική εκτομή εάν απαιτείται θεραπεία.Η πλήρης αφαίρεση του όγκου ελαχιστοποιεί τον υπολειπόμενο όγκο και τον κίνδυνο υποτροπής.οΗ αρχή της θεραπείας χωρίς όγκο θα πρέπει να ακολουθείται κατά την ενδοσκοπική εκτομή και η ακεραιότητα της κάψουλας του όγκου θα πρέπει να διασφαλίζεται κατά την εκτομή.

(2)Ενδείξεις

i. Όγκοι με πιθανή κακοήθη υποψία με προεγχειρητική εξέταση ή επιβεβαιωμένοι με παθολογία βιοψίας, ιδιαίτερα εκείνοι που υποπτεύονται γαστρεντερικόΤο ST με προεγχειρητική εκτίμηση μήκους όγκου ≤2 cm και χαμηλό κίνδυνο υποτροπής και μετάστασης και με δυνατότητα πλήρους εκτομής, μπορεί να υποβληθεί σε ενδοσκοπική εκτομή.για όγκους με μεγάλη διάμετρο Για υποψία GIST χαμηλού κινδύνου >2 cm, εάν έχει αποκλειστεί από την προεγχειρητική αξιολόγηση λεμφαδένας ή απομακρυσμένη μετάσταση, με την προϋπόθεση ότι ο όγκος μπορεί να αφαιρεθεί πλήρως, μπορεί να γίνει ενδοσκοπική χειρουργική από έμπειρους ενδοσκόπους σε μια μονάδα με τεχνολογία ώριμης ενδοσκοπικής θεραπείας.εκτομή.

ii.Συμπτωματικό (π.χ. αιμορραγία, απόφραξη) SMT.

iii. Ασθενείς των οποίων οι όγκοι είναι ύποπτοι για καλοήθεις με προεγχειρητική εξέταση ή επιβεβαιωμένοι από παθολογία, αλλά δεν μπορούν να παρακολουθούνται τακτικά ή των οποίων οι όγκοι μεγεθύνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης και που έχουν έντονη επιθυμίαε για ενδοσκοπική θεραπεία.

(3)Αντενδείξεις

Εγώ.Προσδιορίστε τις βλάβες που με έχουνγευσιγνωσία σε λεμφαδένες ή απομακρυσμένες θέσεις.

ii.Για κάποιο SMT με καθαρή λέμφοnodeή απομακρυσμένη μετάσταση, απαιτείται μαζική βιοψία για τη λήψη παθολογίας, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως σχετική αντένδειξη.

iii.Μετά από λεπτομερή προεγχειρητικήαξιολόγηση, διαπιστώνεται ότι η γενική κατάσταση είναι κακή και η ενδοσκοπική επέμβαση δεν είναι δυνατή.

Καλοήθεις βλάβες όπως το λίπωμα και το έκτοπο πάγκρεας γενικά δεν προκαλούν συμπτώματα όπως πόνο, αιμορραγία και απόφραξη.Όταν ο ΣΗ ΜΤ εκδηλώνεται ως διάβρωση, έλκος ή αυξάνεται γρήγορα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αυξάνεται η πιθανότητα να είναι κακοήθης βλάβη.

(4)Επιλογή μεθόδου εκτομήςd

Ενδοσκοπική εκτομή παγίδας: ΓιαΤο SMT που είναι σχετικά επιφανειακό, προεξέχει στην κοιλότητα όπως προσδιορίζεται από τις προεγχειρητικές εξετάσεις EUS και CT και μπορεί να αφαιρεθεί πλήρως ταυτόχρονα με ένα snare, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενδοσκοπική εκτομή snare.

Εγχώριες και ξένες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό σε επιφανειακό SMT <2 cm, με κίνδυνο αιμορραγίας 4% έως 13% και διάτρησηκίνδυνος 2% έως 70%.

Ενδοσκοπική υποβλεννογονική εκσκαφή, ESE: Για SMT με μεγάλη διάμετρο ≥2 cm ή εάν προεγχειρητικές απεικονιστικές εξετάσεις όπως EUS και CT επιβεβαιώσουνόταν ο όγκος προεξέχει στην κοιλότητα, το ESE είναι εφικτό για ενδοσκοπική εκτομή χιτώνων κρίσιμων SMTs.

Η ESE ακολουθεί τις τεχνικές συνήθειες τουενδοσκοπική υποβλεννογονική ανατομή (ESD) και ενδοσκοπική εκτομή του βλεννογόνου, και χρησιμοποιεί συνήθως μια κυκλική τομή "flip-top" γύρω από τον όγκο για να αφαιρέσει τον βλεννογόνο που καλύπτει το SMT και να αποκαλύψει πλήρως τον όγκο., για την επίτευξη του σκοπού της διατήρησης της ακεραιότητας του όγκου, της βελτίωσης της ριζικότητας της χειρουργικής επέμβασης και της μείωσης των διεγχειρητικών επιπλοκών.Για όγκους ≤1,5 ​​cm, μπορεί να επιτευχθεί ποσοστό πλήρους εκτομής 100%.

Submucosal Tunneling Endoscopic Resectιόν, STER: Για SMT που προέρχεται από τον muscularis propria στον οισοφάγο, τον χιτώνα, τη μικρότερη καμπυλότητα του γαστρικού σώματος, το γαστρικό άντρο και το ορθό, που είναι εύκολο να δημιουργηθούν σήραγγες και η εγκάρσια διάμετρος είναι ≤ 3,5 cm, το STER μπορεί να είναι το προτιμώμενο μέθοδος θεραπείας.

Το STER είναι μια νέα τεχνολογία που αναπτύχθηκε με βάση τη στοματική ενδοσκοπική οισοφαγική σφιγκτηροτομή (POEM) και αποτελεί επέκταση της τεχνολογίας ESDnology.Το ποσοστό en bloc εκτομής του STER για θεραπεία SMT φτάνει το 84,9% έως 97,59%.

Ενδοσκοπική εκτομή πλήρους πάχουςιόν, EFTR: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για SMT όπου είναι δύσκολο να δημιουργηθεί τούνελ ή όπου η μέγιστη εγκάρσια διάμετρος του όγκου είναι ≥3,5 cm και δεν είναι κατάλληλο για STER.Εάν ο όγκος προεξέχει κάτω από τη μωβ μεμβράνη ή αναπτύσσεται έξω από τμήμα της κοιλότητας και ο όγκος διαπιστωθεί ότι είναι σφιχτά προσκολλημένος στο οροειδές στρώμα κατά τη διάρκεια της επέμβασης και δεν μπορεί να διαχωριστεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί.Το EFTR εκτελεί ενδοσκοπική θεραπεία.

Σωστή συρραφή της διάτρησηςο ιστότοπος μετά το EFTR είναι το κλειδί για την επιτυχία του EFTR.Προκειμένου να εκτιμηθεί με ακρίβεια ο κίνδυνος υποτροπής του όγκου και να μειωθεί ο κίνδυνος διάδοσης του όγκου, δεν συνιστάται η κοπή και η αφαίρεση του δείγματος όγκου που έχει εκτομή κατά τη διάρκεια της EFTR.Εάν είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί ο όγκος σε κομμάτια, η διάτρηση πρέπει πρώτα να επιδιορθωθεί για να μειωθεί ο κίνδυνος σποράς και εξάπλωσης του όγκου.Ορισμένες μέθοδοι συρραφής περιλαμβάνουν: ράμμα με μεταλλικό κλιπ, ράμμα με κλιπ αναρρόφησης, τεχνική ράμματος επίστρωσης, μέθοδος νάιλον σχοινιού "πορτοφόλι" σε συνδυασμό με μεταλλικό κλιπ, σύστημα κλεισίματος με μεταλλικό κλιπ (over the scope clip, OTSC) ράμμα OverStitch και άλλα νέες τεχνολογίες για την αποκατάσταση των γαστρεντερικών βλαβών και την αντιμετώπιση της αιμορραγίας κ.λπ.

(5)Μετεγχειρητικές επιπλοκές

Διεγχειρητική αιμορραγία: Αιμορραγία που προκαλεί πτώση της αιμοσφαιρίνης του ασθενούς κατά περισσότερο από 20 g/L.
Για την πρόληψη της μαζικής διεγχειρητικής αιμορραγίας,Κατά τη διάρκεια της επέμβασης θα πρέπει να πραγματοποιείται επαρκής υποβλεννογόνια ένεση για να εκτεθούν μεγαλύτερα αιμοφόρα αγγεία και να διευκολυνθεί η ηλεκτροπηξία για να σταματήσει η αιμορραγία.Η διεγχειρητική αιμορραγία μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορα μαχαίρια τομής, αιμοστατικές λαβίδες ή μεταλλικά κλιπ και προληπτική αιμόσταση εκτεθειμένων αιμοφόρων αγγείων που βρέθηκαν κατά τη διαδικασία ανατομής.

Μετεγχειρητική αιμορραγία: Η μετεγχειρητική αιμορραγία εκδηλώνεται ως έμετος με αίμα, μελένα ή αίμα στα κόπρανα.Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγικό σοκ.Εμφανίζεται ως επί το πλείστον εντός 1 εβδομάδας μετά την επέμβαση, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί 2 έως 4 εβδομάδες μετά την επέμβαση.

Η μετεγχειρητική αιμορραγία σχετίζεται συχνά μεπαράγοντες όπως ο ανεπαρκής μετεγχειρητικός έλεγχος της αρτηριακής πίεσης και η διάβρωση των υπολειπόμενων αιμοφόρων αγγείων από το γαστρικό οξύ.Επιπλέον, η μετεγχειρητική αιμορραγία σχετίζεται επίσης με την εντόπιση της νόσου και είναι πιο συχνή στο γαστρικό άντρο και στο χαμηλό ορθό.

Καθυστερημένη διάτρηση: Συνήθως εκδηλώνεται ως κοιλιακή διάταση, επιδείνωση του κοιλιακού άλγους, σημεία περιτονίτιδας, πυρετός και η απεικονιστική εξέταση δείχνει συσσώρευση αερίων ή αυξημένη συσσώρευση αερίων σε σύγκριση με πριν.

Σχετίζεται ως επί το πλείστον με παράγοντες όπως η κακή συρραφή πληγών, η υπερβολική ηλεκτροπηξία, το να σηκώνεσαι πολύ νωρίς για να κινηθείς, το πολύ φαγητό, ο κακός έλεγχος του σακχάρου στο αίμα και η διάβρωση των πληγών από το γαστρικό οξύ.ένα.Εάν η πληγή είναι μεγάλη ή βαθιά ή η πληγή έχει ραγάδεςσίγουρες αλλαγές, ο χρόνος ανάπαυσης στο κρεβάτι και ο χρόνος νηστείας πρέπει να παραταθούν κατάλληλα και η γαστρεντερική αποσυμπίεση θα πρέπει να πραγματοποιείται μετά την επέμβαση (οι ασθενείς μετά από χειρουργική επέμβαση κατώτερου γαστρεντερικού σωλήνα θα πρέπει να έχουν παροχέτευση του πρωκτού).σι.Οι διαβητικοί ασθενείς θα πρέπει να ελέγχουν αυστηρά το σάκχαρό τους.Όσοι έχουν μικρές διατρήσεις και ήπιες λοιμώξεις του θώρακα και της κοιλιάς θα πρέπει να λαμβάνουν θεραπείες όπως νηστεία, κατά των λοιμώξεων και καταστολή οξέος.ντο.Για εκείνους με συλλογή, μπορεί να πραγματοποιηθεί κλειστή παροχέτευση θώρακα και κοιλιακή παρακέντηση Πρέπει να τοποθετούνται σωληνάρια για να διατηρείται ομαλή παροχέτευση.ρε.Εάν η λοίμωξη δεν μπορεί να εντοπιστεί μετά από συντηρητική θεραπεία ή συνδυάζεται με σοβαρή θωρακοκοιλιακή λοίμωξη, θα πρέπει να γίνει χειρουργική λαπαροσκόπηση το συντομότερο δυνατό και να γίνει αποκατάσταση διάτρησης και παροχέτευση κοιλίας.

Επιπλοκές που σχετίζονται με τα αέρια: Συμπεριλαμβανομένου του υποδόριουνευρικό εμφύσημα, πνευμομεσοθωράκιο, πνευμοθώρακα και πνευμοπεριτόναιο.

Διεγχειρητικό υποδόριο εμφύσημα (εμφανίζεται ως εμφύσημα στο πρόσωπο, στον λαιμό, στο θωρακικό τοίχωμα και στο όσχεο) και μεσοθωρακικό πνευμοφύσημα (sφούσκωμα της επιγλωττίδας μπορεί να εντοπιστεί κατά τη γαστροσκόπηση) συνήθως δεν απαιτούν ειδική θεραπεία και το εμφύσημα γενικά θα υποχωρήσει από μόνο του.

Εμφανίζεται σοβαρός πνευμοθώρακας dχειρουργική επέμβαση [η πίεση των αεραγωγών υπερβαίνει τα 20 mmHg κατά τη διάρκεια της επέμβασης

(1mmHg=0,133kPa), SpO2<90%, επιβεβαιώθηκε με επείγουσα ακτινογραφία θώρακος δίπλα στο κρεβάτι], η χειρουργική επέμβαση μπορεί συχνά να συνεχιστεί μετά από κλειστή αυλάκωση θώρακαενήλικος.

Για ασθενείς με εμφανές πνευμοπεριτόναιο κατά τη διάρκεια της επέμβασης, χρησιμοποιήστε μια βελόνα πνευμοπεριτόναιο για να τρυπήσετε το σημείο McFarlandστη δεξιά κάτω κοιλιακή χώρα για να ξεφουσκώσει ο αέρας και αφήστε τη βελόνα παρακέντησης στη θέση της μέχρι το τέλος της επέμβασης και, στη συνέχεια, αφαιρέστε την αφού επιβεβαιώσετε ότι δεν εκκενώνεται εμφανές αέριο.

Γαστρεντερικό συρίγγιο: Το πεπτικό υγρό που προκαλείται από ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση ρέει στο στήθος ή στην κοιλιακή κοιλότητα μέσω διαρροής.
Τα μεσοθωρακικά συρίγγια του οισοφάγου και τα οισοφαγοθωρακικά συρίγγια είναι κοινά.Μόλις εμφανιστεί ένα συρίγγιο, εκτελέστε κλειστή παροχέτευση θώρακα προς τη συντήρησησε ομαλή αποστράγγιση και παρέχουν επαρκή διατροφική υποστήριξη.Εάν είναι απαραίτητο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεταλλικά κλιπ και διάφορες συσκευές κλεισίματος ή το πλήρες κάλυμμα μπορεί να ανακυκλωθεί.Τα στεντ και άλλες μέθοδοι χρησιμοποιούνται για τον αποκλεισμό τουσυρίγγιος.Οι σοβαρές περιπτώσεις απαιτούν άμεση χειρουργική επέμβαση.

3. Μετεγχειρητική διαχείριση (στπαρακολούθηση)

(1) Καλοήθεις βλάβες:Παθολογία sπροτείνει ότι καλοήθεις βλάβες όπως το λίπωμα και το λειομύωμα δεν απαιτούν υποχρεωτική τακτική παρακολούθηση.

(2) SMT χωρίς κακοήθειαδυναμικό μυρμηγκιού:Για παράδειγμα, πρωκτικά NET 2 cm και GIST μεσαίου και υψηλού κινδύνου, θα πρέπει να γίνεται πλήρης σταδιοποίηση και επιπλέον θεραπείες (χειρουργική επέμβαση, χημειοακτινοθεραπεία, στοχευμένη θεραπεία) θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.θεραπεύω).Η διαμόρφωση του σχεδίου θα πρέπει να βασίζεται σε διεπιστημονική διαβούλευση και σε ατομική βάση.

(3) Χαμηλό δυνητικό κακοήθη SMT:Για παράδειγμα, το GIST χαμηλού κινδύνου πρέπει να αξιολογείται με EUS ή απεικόνιση κάθε 6 έως 12 μήνες μετά τη θεραπεία και στη συνέχεια να αντιμετωπίζεται σύμφωνα με τις κλινικές οδηγίες.

(4) SMT με μέτρια και υψηλή πιθανότητα κακοήθους:Εάν η μετεγχειρητική παθολογία επιβεβαιώσει το γαστρικό NET τύπου 3, το ορθοκολικό NET μήκους >2 cm και το GIST μεσαίου και υψηλού κινδύνου, θα πρέπει να γίνει πλήρης σταδιοποίηση και να ληφθούν σοβαρά υπόψη πρόσθετες θεραπείες (χειρουργική επέμβαση, χημειοακτινοθεραπεία, στοχευμένη θεραπεία).θεραπεύω).Η διαμόρφωση του σχεδίου θα πρέπει να βασίζεται σε[για εμάς 0118.docx]διεπιστημονική διαβούλευση και σε ατομική βάση.