Ενδοσκοπική θεραπεία των υποβλεννογόνων όγκων της πεπτικής οδού: 3 κύρια σημεία που συνοψίζονται σε ένα άρθρο

Οι υποβλεννογόνες όγκοι (SMT) της γαστρεντερικής οδού είναι αυξημένες βλάβες που προέρχονται από τον βλεννογόνο μυϊκό, υποβλεννογόνο ή μυϊκό και μπορεί επίσης να είναι εξωραϊστικές αλλοιώσεις. Με την ανάπτυξη της ιατρικής τεχνολογίας, οι παραδοσιακές επιλογές χειρουργικής θεραπείας έχουν εισέλθει σταδιακά στην εποχή της ελάχιστα επεμβατικής θεραπείας, όπως το LΑπολοσκοπική χειρουργική επέμβαση και ρομποτική χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, στην κλινική πρακτική, μπορεί να βρεθεί ότι η "χειρουργική επέμβαση" δεν είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς. Τα τελευταία χρόνια, η αξία της ενδοσκοπικής θεραπείας έλαβε σταδιακά την προσοχή. Η τελευταία έκδοση της συναίνεσης των κινεζικών εμπειρογνωμόνων σχετικά με την ενδοσκοπική διάγνωση και θεραπεία της SMT έχει απελευθερωθεί. Αυτό το άρθρο θα μάθει εν συντομία τις σχετικές γνώσεις.

1. SMT επιδημικός χαρακτήραςερεθίσματα

(1) Η επίπτωση του SMΤο T είναι ανομοιογενές σε διάφορα μέρη της πεπτικής οδού και το στομάχι είναι ο πιο συνηθισμένος χώρος για το SMT.

Η επίπτωση του VariouΤα τμήματα της πεπτικής οδού είναι ανομοιογενή, με την ανώτερη πεπτική οδό να είναι πιο κοινή. Από αυτά, 2/3 εμφανίζονται στο στομάχι, ακολουθούμενο από τον οισοφάγο, το δωδεκαδάκτυλο και το κόλον.

(2) Η ιστοπαθολογίαΟι τύποι SMT είναι πολύπλοκες, αλλά οι περισσότεροι SMT είναι καλοήθεις βλάβες, και μόνο λίγοι είναι κακοήθεις.

Το a.smt περιλαμβάνει όχιΝ-νεοπλασματικές βλάβες όπως εκτοπικό παγκρεατικό ιστό και νεοπλασματικές αλλοιώσεις.

Β. Αμφισβητεί τη νεοπλαστική βλάβηS, γαστρεντερικά λεμυρομυώματα, λιπώματα, αδενοειδή Brucella, όγκοι κυττάρων κοκκώδους, schwannomas και όγκοι Glomus είναι ως επί το πλείστον καλοήθεις και λιγότερο από το 15% μπορούν να εμφανιστούν ως ιστός να μάθουν το κακό.

Γ. Gastrointestinal StromaΟι όγκοι L (GIST) και οι νευροενδοκρινικοί όγκοι (NET) σε SMT είναι όγκοι με ορισμένες κακοήθεις δυνατότητες, αλλά αυτό εξαρτάται από το μέγεθος, τη θέση και τον τύπο του.

Δ. Η θέση του SMT σχετίζεταιστην παθολογική ταξινόμηση: α. Τα leiomyomas είναι ένας κοινός παθολογικός τύπος SMT στον οισοφάγο, αντιπροσωπεύοντας το 60% έως 80% των οισοφαγικών SMTs και είναι πιο πιθανό να συμβούν στα μέσα και χαμηλότερα τμήματα του οισοφάγου. Β. Οι παθολογικοί τύποι του γαστρικού SMT είναι σχετικά περίπλοκοι, με ουσία, leiomyoΤο Ma και το έκτοπο πάγκρεας είναι το πιο συνηθισμένο. Μεταξύ του γαστρικού SMT, η ουσία βρίσκεται συνήθως στο Fundus και το σώμα του στομάχου, το Leiomyoma βρίσκεται συνήθως στην καρδία και το πάνω μέρος του σώματος και το έκτοπο πάγκρεας και το εκτοπικό πάγκρεας είναι πιο συνηθισμένες. Τα λιπώματα είναι πιο συνηθισμένα στο γαστρικό Antrum. ντο. Τα λιπώματα και οι κύστεις είναι πιο συνηθισμένες στα φθίνουσα και βολβώδη μέρη του δωδεκαδακτύλου. ρε. Στο SMT του κατώτερου γαστρεντερικού σωλήνα, τα λιπώματα κυριαρχούν στο κόλον, ενώ τα δίχτυα κυριαρχούν στο ορθό.

(3) Χρησιμοποιήστε CT και MRI για να βαθμολογήσετε, να θεραπεύσετε και να αξιολογήσετε τους όγκους. Για SMT που είναι ύποπτα ότι είναι δυνητικά κακοήθη ή έχουν μεγάλους όγκους (πολύ καιρόΔιάμετρος> 2 cm), συνιστώνται CT και MRI.

Άλλες μεθόδους απεικόνισης, συμπεριλαμβανομένου του CT και της MRI, έχουν επίσης μεγάλη σημασία για τη διάγνωση του SMT. Μπορούν να εμφανίσουν απευθείας τη θέση της εμφάνισης όγκου, του προτύπου ανάπτυξης, του μεγέθους της βλάβης, του σχήματος, της παρουσίας ή της απουσίας λοβίας, της πυκνότητας, της ομοιογένειας, του βαθμού βελτίωσης και του οριακού περιγράμματος κ.λπ.Το γαστρεντερικό τοίχωμα. Σημαντικό είναι σημαντικό, αυτές οι εξετάσεις απεικόνισης μπορούν να ανιχνεύσουν εάν υπάρχει εισβολή στις παρακείμενες δομές της βλάβης και εάν υπάρχει μετάσταση στο περιβάλλον περιτόναιο, λεμφαδένες και άλλα όργανα. Είναι η κύρια μέθοδος για την κλινική ταξινόμηση, τη θεραπεία και την αξιολόγηση της πρόγνωσης των όγκων.

(4) Η δειγματοληψία ιστών δεν είναι RecoMMMED για καλοήθη SMT που μπορούν να διαγνωσθούν με συμβατική ενδοσκόπηση σε συνδυασμό με EUS, όπως λιπώματα, κύστεις και έκτοπη πάγκρεας.

Για βλάβες που υποπτεύονται ότι είναι κακοήθεις ή όταν η συμβατική ενδοσκόπηση σε συνδυασμό με το EUS δεν μπορεί να αξιολογήσει τις καλοήθεις ή κακοήθεις αλλοιώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η αναφορά/βιοψία με καθοδήγηση EUS (ενδοσκοπική υπερηχογραφία καθοδηγούμενη απόΑναρρίθμιση/βιοψία EEDLE, EUS-FNA/FNB), βιοψία τομής του βλεννογόνου (βιοψία με υποβοηθούμενη από βλεννογόνες, MIAB), κλπ. Εκτελέστε δειγματοληψία βιοψίας για προεγχειρητική παθολογική αξιολόγηση. Λόγω των περιορισμών του EUS-FNA και του επακόλουθου αντίκτυπου στην ενδοσκοπική εκτομή, για όσους είναι επιλέξιμοι για ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση, με την προϋπόθεση της εξασφάλισης της διαστρεβλωμένης διάγνωσης.

Οποιαδήποτε μέθοδος απόκτησης παθολογικών δειγμάτων πριν από τη χειρουργική επέμβαση είναι επεμβατική και θα βλάψει τον βλεννογόνο ή θα προκαλέσει την προσκόλληση στον υποβλεννογόνο ιστό, αυξάνοντας έτσι τη δυσκολία της χειρουργικής επέμβασης και ενδεχομένως την αύξηση των κινδύνων αιμορραγίαςκαι διάδοση όγκου. Επομένως, η προεγχειρητική βιοψία δεν είναι απαραίτητα απαραίτητη. Απαιτείται, ειδικά για SMT που μπορούν να διαγνωσθούν με συμβατική ενδοσκόπηση σε συνδυασμό με EUS, όπως λιπώματα, κύστεις και έκτοπη πάγκρεας, δεν απαιτείται δειγματοληψία ιστού.

2.SMT ενδοσκοπική θεραπείαnt

(1) Αρχές θεραπείας

Οι βλάβες που δεν έχουν μετάσταση λεμφαδένων ή πολύ χαμηλό κίνδυνο μετάστασης των λεμφαδένων, μπορούν να εκχρτηθούν πλήρως χρησιμοποιώντας ενδοσκοπικές τεχνικές και να έχουν χαμηλό κίνδυνο υπολειμματικής και υποτροπής είναι κατάλληλες για ενδοσκοπική εκτομή εάν απαιτείται θεραπεία. Η πλήρης απομάκρυνση του όγκου ελαχιστοποιεί τον υπολειμματικό όγκο και τον κίνδυνο υποτροπής. ΟΗ αρχή της θεραπείας χωρίς όγκους θα πρέπει να ακολουθείται κατά τη διάρκεια της ενδοσκοπικής εκτομής και η ακεραιότητα της κάψουλας όγκου θα πρέπει να εξασφαλίζεται κατά τη διάρκεια της εκτομής.

(2) Ενδείξεις

i.tumors με κακοήθη δυναμικό που υποπτεύεται από προεγχειρητική εξέταση ή επιβεβαιώνεται από την παθολογία της βιοψίας, ειδικά εκείνες που είναι ύποπτοι του GIST με προεγχειρητική αξιολόγηση ενός μήκους όγκου ≤2cm και χαμηλού κινδύνου υποτροπής και μετάστασης και με τη δυνατότητα πλήρους εκτομής, μπορεί να εκτομήσει ενδοσκοπικά. Για όγκους με μακρά διάμετρο για ύποπτη ουσία χαμηλού κινδύνου> 2cm, εάν ο λεμφαδένας ή η μακρινή μετάσταση έχει αποκλειστεί από την προεγχειρητική αξιολόγηση, με την προϋπόθεση ότι ο όγκος μπορεί να εκτομήσει πλήρως, η ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση μπορεί να εκτελεστεί από έμπειρους ενδοσκόπους σε μια μονάδα με ώριμη τεχνολογία επεξεργασίας. εκτομή.

ii. Συμπτωματικό (π.χ. αιμορραγία, απόφραξη) smt.

ΙΙΙ. Οι ασθενείς των οποίων οι όγκοι υποψιάζονται ότι είναι καλοήθεις με προεγχειρητική εξέταση ή επιβεβαιώνονται από την παθολογία, αλλά δεν μπορούν να παρακολουθούνται τακτικά ή των οποίων οι όγκοι διευρύνουν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης και που έχουν ισχυρή επιθυμίαΕ για ενδοσκοπική θεραπεία.

(3) Αντενδείξεις

εγώ. Προσδιορίστε τις βλάβες που με έχουνTastasized σε λεμφαδένες ή μακρινές θέσεις.

ii. Για κάποια SMT με σαφή λεμφαδέναnodeή μακρινή μετάσταση, απαιτείται βιοψία χύδην για την απόκτηση παθολογίας, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως σχετική αντένδειξη.

iii. Μετά από λεπτομερή προεγχειρητικήΗ αξιολόγηση, διαπιστώνεται ότι η γενική κατάσταση είναι κακή και δεν είναι δυνατή η ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση.

Οι καλοήθεις βλάβες όπως το λιπόμα και το έκτοπο πάγκρεας γενικά δεν προκαλούν συμπτώματα όπως ο πόνος, η αιμορραγία και η απόφραξη. Πότε sΤο MT εκδηλώνεται ως διάβρωση, έλκος ή αυξάνεται ταχέως σε σύντομο χρονικό διάστημα, η πιθανότητα να είναι μια κακοήθη βλάβη αυξάνεται.

(4) Επιλογή εκτομής μεθοd

Ενδοσκοπική εκτομή παγίδευσης: γιαΤο SMT που είναι σχετικά επιφανειακό, προεξέχει στην κοιλότητα, όπως καθορίζεται από προεγχειρητικές εξετάσεις EUS και CT και μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλήρως σε μια στιγμή με μια παγίδα, ενδοσκοπική εκτομή παγίδευσης.

Οι εγχώριες και ξένες μελέτες επιβεβαίωσαν ότι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό σε επιφανειακό SMT <2cm, με αιμορραγικό κίνδυνο από 4% έως 13% και διάτρησηΚίνδυνος 2% έως 70%.

Ενδοσκοπική υποβλεννογονική ανασκαφή, ESE: για SMT με μακρά διάμετρο ≥2 cm ή εάν οι προεγχειρητικές εξετάσεις απεικόνισης όπως το EUS και το CT επιβεβαιώνουν THΣτον όγκο προεξέχει στην κοιλότητα, το ESE είναι εφικτό για την ενδοσκοπική εκτομή μανικιών των κρίσιμων SMTs.

Ο Ese ακολουθεί τις τεχνικές συνήθειες τουΕνδοσκοπική υποβλεννογόνο ανατομή (ESD) και ενδοσκοπική εκτομή του βλεννογόνου και χρησιμοποιεί συνήθως μια κυκλική τομή "flip-top" γύρω από τον όγκο για να απομακρυνθεί ο βλεννογόνος που καλύπτει το SMT και να εκθέσει πλήρως τον όγκο. , για να επιτευχθεί ο σκοπός της διατήρησης της ακεραιότητας του όγκου, η βελτίωση της ριζικότητας της χειρουργικής επέμβασης και η μείωση των ενδοεγχειρητικών επιπλοκών. Για όγκους ≤1,5 ​​cm, μπορεί να επιτευχθεί πλήρης ρυθμός εκτομής 100%.

Υποβλεννογονική σήραγγα Ενδοσκοπική εκτόπισηION, STER: Για το SMT που προέρχεται από τη μυϊκή προάστια στον οισοφάγο, το hilum, η μικρότερη καμπυλότητα του γαστρικού σώματος, του γαστρικού άγκτου και του ορθού, τα οποία είναι εύκολο να δημιουργηθούν σήραγγες και η εγκάρσια διάμετρος είναι ≤ 3,5 cm, η στερή μπορεί να είναι η προτιμώμενη μέθοδος θεραπείας.

Η STER είναι μια νέα τεχνολογία που αναπτύχθηκε με βάση την ορνητική ενδοσκοπική οισοφαγική σφιγκτηροτομή (ποίημα) και αποτελεί επέκταση της τεχνολογίας ESDνόλος. Ο ρυθμός εκτομής EN Bloc της SER για θεραπεία SMT φθάνει το 84,9% έως 97,59%.

Ενδοσκοπικό πλήρες πάχοςION, EFTR: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για SMT όπου είναι δύσκολο να δημιουργηθεί μια σήραγγα ή όπου η μέγιστη εγκάρσια διάμετρος του όγκου είναι ≥3,5 cm και δεν είναι κατάλληλο για ster. Εάν ο όγκος προεξέχει κάτω από τη μωβ μεμβράνη ή αναπτύσσεται έξω από το τμήμα της κοιλότητας και ο όγκος διαπιστώνεται ότι είναι στενά προσκολλημένος στο στρώμα Serosa κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και δεν μπορεί να διαχωριστεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το EFTR εκτελεί ενδοσκοπική θεραπεία.

Σωστή ραφή της διάτρησηςΤο site μετά το EFTR είναι το κλειδί για την επιτυχία του EFTR. Προκειμένου να αξιολογηθεί με ακρίβεια ο κίνδυνος υποτροπής του όγκου και να μειωθεί ο κίνδυνος διάδοσης του όγκου, δεν συνιστάται να μειώσουμε και να απομακρυνθούν το δείγμα όγκου που εκτοξεύεται κατά τη διάρκεια του EFTR. Εάν είναι απαραίτητο να απομακρυνθεί ο όγκος σε τεμάχια, η διάτρηση πρέπει πρώτα να επισκευαστεί για να μειωθεί ο κίνδυνος σποράς και εξάπλωσης όγκων. Ορισμένες μέθοδοι συρραφής περιλαμβάνουν: μεταλλικό ράμμα κλιπ, ράμμα αναρρόφησης, τεχνική ράμματος Omental Patch, μέθοδο "ραφής τσάντας πορτοφολιών" των νάιλον σχοινί σε συνδυασμό με το μεταλλικό κλιπ, το σύστημα κλεισίματος μεταλλικού κλιπ (πάνω από το κλιπ OTSC)

(5) μετεγχειρητικές επιπλοκές

Ενδοεγχειρητική αιμορραγία: Η αιμορραγία που προκαλεί την πτώση της αιμοσφαιρίνης του ασθενούς κατά περισσότερο από 20 g/L.
Για να αποφευχθεί η μαζική ενδοεγχειρητική αιμορραγία,Θα πρέπει να εκτελείται επαρκής έγχυση υποβλεννογόνου κατά τη διάρκεια της λειτουργίας για να εκθέσει μεγαλύτερα αιμοφόρα αγγεία και να διευκολυνθεί η ηλεκτροκομανοποίηση για να σταματήσει η αιμορραγία. Η ενδοεγχειρητική αιμορραγία μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορα μαχαίρια τομής, αιμοστατικές λαβίδες ή μεταλλικά κλιπ και προληπτική αιμόσταση των εκτεθειμένων αιμοφόρων αγγείων που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανατομής.

Μετεγχειρητική αιμορραγία: Η μετεγχειρητική αιμορραγία εκδηλώνεται ως έμετος αίμα, μελένα ή αίμα στο σκαμνί. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να συμβεί αιμορραγικό σοκ. Εμφανίζεται κυρίως εντός 1 εβδομάδας μετά τη χειρουργική επέμβαση, αλλά μπορεί επίσης να συμβεί 2 έως 4 εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Η μετεγχειρητική αιμορραγία συχνά σχετίζεται μεΠαράγοντες όπως ο κακός μετεγχειρητικός έλεγχος της αρτηριακής πίεσης και η διάβρωση των υπολειμματικών αιμοφόρων αγγείων με γαστρικό οξύ. Επιπλέον, η μετεγχειρητική αιμορραγία σχετίζεται επίσης με τη θέση της νόσου και είναι πιο συχνή στο γαστρικό άγκυρα και το χαμηλό ορθό.

Καθυστερημένη διάτρηση: Συνήθως εκδηλώνεται ως κοιλιακή διάταση, επιδείνωση του κοιλιακού πόνου, σημάδια περιτονίτιδας, πυρετού και εξέτασης απεικόνισης δείχνει συσσώρευση αερίου ή αυξημένη συσσώρευση αερίου σε σύγκριση με πριν.

Σχετίζεται κυρίως με παράγοντες όπως η κακή ραφή των τραυμάτων, η υπερβολική ηλεκτροαργανισμός, η σήψη πολύ νωρίς για να μετακινηθούν, να τρώνε πολύ κόμης, να ελέγχουν τον φτωχό έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και να διαβτίσουν τραύματα από γαστρικό οξύ. ένα. Εάν η πληγή είναι μεγάλη ή βαθιά ή η πληγή έχει FISΟι αλλαγές που μοιάζουν με σίγουρες αλλαγές, ο χρόνος ανάπαυσης του κρεβατιού και ο χρόνος νηστείας θα πρέπει να επεκταθούν κατάλληλα και να πραγματοποιηθεί η γαστρεντερική αποσυμπίεση μετά από χειρουργική επέμβαση (οι ασθενείς μετά από χαμηλότερη χειρουργική επέμβαση γαστρεντερικής οδού θα πρέπει να έχουν αποστράγγιση του πρωκτικού καναλιού). σι. Οι διαβητικοί ασθενείς θα πρέπει να ελέγχουν αυστηρά το σάκχαρο του αίματός τους. Εκείνοι με μικρές διατρήσεις και ήπιες θωρακικές και κοιλιακές λοιμώξεις θα πρέπει να λαμβάνουν θεραπείες όπως η νηστεία, η αντι-μόλυνση και η καταστολή των οξέων. ντο. Για όσους έχουν συλλογή, η κλειστή αποστράγγιση στο στήθος και η κοιλιακή διάτρηση μπορούν να πραγματοποιηθούν σωλήνες για να διατηρηθούν η ομαλή αποστράγγιση. ρε. Εάν η λοίμωξη δεν μπορεί να εντοπιστεί μετά από συντηρητική θεραπεία ή να συνδυαστεί με σοβαρή θωρακοειδή λοίμωξη, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί χειρουργική λαπαροσκόπηση το συντομότερο δυνατό και πρέπει να πραγματοποιηθεί η επισκευή διάτρησης και η κοιλιακή αποστράγγιση.

Επιπλοκές που σχετίζονται με το φυσικό αέριο: συμπεριλαμβανομένης της υποβάθμισηςNeous εμφύσημα, pneumomediastinum, pneumothorax και pneumoperitoneum.

Το ενδοεγχειρητικό υποδόριο εμφύσημα (που εμφανίζεται ως εμφύσημα στο πρόσωπο, το λαιμό, το θωρακικό τοίχωμα και το όσχεο) και το μεσοβατικό πνευμοφυσήμι (S (SΗ φούσκωμα της επιγλωττίδας μπορεί να βρεθεί κατά τη διάρκεια της γαστροσκόπησης) συνήθως δεν απαιτούν ειδική θεραπεία και το εμφύσημα θα επιλύσει γενικά από μόνη της.

Εμφανίζεται σοβαρή πνευμοθώρακα δχειρουργική επέμβαση [Η πίεση των αεραγωγών υπερβαίνει τα 20 mmHg κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης

(1mmHg = 0.133KPA), SPO2 <90%, επιβεβαιωμένη από ακτινογραφία θώρακα έκτακτης ανάγκης], η χειρουργική επέμβαση μπορεί συχνά να συνεχιστεί μετά από κλειστό θώρακα DRAinage.

Για ασθενείς με προφανές πνευμοπεριτοθόρο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, χρησιμοποιήστε μια βελόνα πνευμοπεριτοναίου για να τρυπήσετε το σημείο McFarland PointΣτη δεξιά κάτω κοιλιά για να ξεφουσκώσει τον αέρα και να αφήσετε τη βελόνα διάτρησης στη θέση του μέχρι το τέλος της λειτουργίας και στη συνέχεια να την αφαιρέσετε αφού επιβεβαιώσετε ότι δεν απορρίπτεται προφανές αέριο.

Γαστρεντερικό συρίγγιο: Το πεπτικό υγρό που προκαλείται από η ενδοσκοπική χειρουργική ρέει στο στήθος ή στην κοιλιακή κοιλότητα μέσω διαρροής.
Τα οισοφαγικά μεσοθωρακικά συρίγγια και τα οισοφαγομοιακικά συρίγγια είναι κοινά. Μόλις εμφανιστεί ένα συρίγγιο, εκτελέστε κλειστή αποστράγγιση στο στήθος στη συντήρησησε ομαλή αποστράγγιση και παρέχει επαρκή διατροφική υποστήριξη. Εάν είναι απαραίτητο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεταλλικά κλιπ και διάφορες συσκευές κλεισίματος ή η πλήρης κάλυψη μπορεί να ανακυκλωθεί. Χρησιμοποιούνται stents και άλλες μέθοδοι για να εμποδίσουν τοσυρίγγιος. Οι σοβαρές περιπτώσεις απαιτούν άμεση χειρουργική επέμβαση.

3. Διαχείριση διαχείρισης (Frollow-up)

(1) Καλοήθεις βλάβες:ΠαθολογίαΟι uggests ότι οι καλοήθεις βλάβες όπως το Lipoma και το Leiomyoma δεν απαιτούν υποχρεωτική τακτική παρακολούθηση.

(2) SMT χωρίς κακοήθηΔυναμικό μυρμήγκι:Για παράδειγμα, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι πρόσθετες θεραπείες (χειρουργική επέμβαση, χημοποθεραπεία, στοχοθετημένη θεραπεία) θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. κέρασμα). Η διατύπωση του σχεδίου θα πρέπει να βασίζεται σε διεπιστημονικές διαβουλεύσεις και σε ατομική βάση.

(3) χαμηλό κακοήθους δυναμικό SMT:Για παράδειγμα, η ουσία χαμηλού κινδύνου πρέπει να αξιολογηθεί με EUS ή απεικόνιση κάθε 6 έως 12 μήνες μετά τη θεραπεία και στη συνέχεια να αντιμετωπιστεί σύμφωνα με τις κλινικές οδηγίες.

(4) SMT με μεσαίο και υψηλό κακοήθημα δυναμικό:Εάν η μετεγχειρητική παθολογία επιβεβαιώσει το γαστρικό δίχτυ τύπου 3, πρέπει να εξεταστεί έντονα το δίχτυ του παχέος εντέρου με μήκος> 2cm και μεσαίου και υψηλού κινδύνου, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη πρόσθετες θεραπείες (χειρουργική επέμβαση, χημειοαδιθεραπεία, στοχοθετημένη θεραπεία). κέρασμα). Η διατύπωση του σχεδίου πρέπει να βασίζεται[Σχετικά με εμάς 0118.DOCX] Πολυμετρική διαβούλευση και σε ατομική βάση.